• Wywiad

    Philippe Simonnot: Liberalna konwersacja z Anthonym de Jasay

    Od momentu, w którym odkryto, że było jakieś 400 miliardów dolarów w sekurytyzowanych kredytach hipotecznych, które nie były takiej jakości, o jakiej nam mówiono. W owym czasie mówiłem: 400 miliardów to jest nic. Robić hałas wokół tego, jak robił to Dominique Strauss-Kahn z MFW i inni, nie miało żadnego sensu. To był płacz wilka i wilk w końcu nadszedł. Te 400 miliardów były lekkie do przetrawienia. Ale proroctwo stało się samospełniające od lata 2008 roku. To tak, jak gdy krzyczy się „pożar” w teatrze. Wynikająca z tego panika może być śmiertelna. W tamtym czasie mówiłem, że wszystko to uspokoi się. Ale była medialna histeria, która podważyła zaufanie do systemu.

  • Publicystyka

    Przyszłość Europy

    Artykuł pierwotnie opublikowany 7 lutego 2005 roku, tłumaczenie za zgodą Liberty Fund. Blisko pół wieku temu, wraz z podpisaniem Traktatu Rzymskiego w marcu 1957 roku, dzisiejsza Unia Europejska (UE) rozpoczęła swoją działalność jako Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) z sześcioma państwami członkowskimi (Francją, Niemcami Zachodnimi, Włochami, Belgią, Holandią i Luksemburgiem). Jednogłośnym celem założycieli, zarówno na poziomie oddolnym, jak i wśród elit politycznych, było to, aby nigdy więcej nie doszło do przyszłej wojny francusko-niemieckiej. W latach bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej podejście było stopniowe i ograniczało się do tych gałęzi przemysłu, które uważano, nieco naiwnie, za czynniki wywołujące wojny. Tak więc Europejska Wspólnota Węgla i Stali została założona w 1951 roku…